Napušten preko sedamdeset godina, ovaj poluzaboravljeni prostor betonskih zidova, koji se nalazi ispod zgrade bivšeg hotela, sada predstavlja prostran pariski stan.
Ne samo da je arhitekta Ane Roland kreirala zanosan prostor koji pruža kontrast istorijskom šarmu originalne površine, sa modernim ugrađenim elementima napravljenim od drveta, ona je takođe pronašla kreativan način za upotebu nečega što je bilo otpad i mračna jama, kojoj je pristup bio omogućen pomoću skrivenih vrata na kuhinjskom podu.
Decenijama je celokupna površina ovog stana bila ništa drugo do malo korišćen prolaz između većeg stana koji se nalazi iznad i bašte ispred zgrade. Originalno izgrađena u sedamnaestom veku, gradska kuća se nalazi u jednom od najstarijih pariskih naselja, dok je ovaj njen stan bio zatvoren i mračan, prepun pregradnih zidova. Roland je izbila te zidove kako bi načinila svetlu i prostranu rezidenciju otvorenog plana prostora.
Smešten u samom centru ovog stana, nalazi se sistem za skladištenje, sačinjen od brezove šperploče i nudi ugrađeni nameštaj, kao i sobnu pregradu koja odvaja spavaće sobe od ostatka stana. Sadržaj koji se nalazi u njemu se sastoji od stola, garderobe, fioke i ormara. Nekada skriveni iza maltera, originalni kameni zidovi sada predstavljaju istaknuti detalj ovog prostora, i arhitekta se držala pariskog narodnog jezika sa keramičkim pločicama i grafičkim obrazcima sličnim onima koji se mogu naći u starim gradskim barovima.
Prostor kamenih zidova i plafona u obliku bureta, koji se nalazi ispod kuhinje, nekada pun životinjskog otpada, sada je lako dostupan putem drvenih stepenica koje se spuštaju prilikom otvaranja mehaničkih i skrivenih vrata na podu. Obezbeđujući prirodno dobru zvučnu izolaciju, ovaj stan je savršeno prilagođen kao muzički studio i kućni bioskop za njegovog trenutnog vlasnika koji je inače gitarista po profesiji.
N.Đ.
